
Cariye ya da halayık,
yabancı ülkelerden kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan, alınıp
satılabilen, her konuda efendisinin isteklerine bağlı bulunan genç
kadın.[1]
Savaşta esir edilen kadınlar için karavaş ismi de
kullanılırdı.[2]
İslam Devleti ve
Osmanlı İmparatorluğu'nda 19. yy ortalarına kadar var olan bir
sistemdi.
Cariyelerin efendilerinden oğulları
Yahudi ve
Arap toplumu gibi bazı toplumlarda genellikle
köle kabul edilmemişlerdir.
İslamiyet öncesi Araplarda yaygın olan cariyelik sistemi
Arapların İslamiyet'le tanışmalarından sonra da devam etmiş ancak
Kur'an cariyelerin hak ve hukuku ile ilgili bazı durumları
düzenlemiştir.
Köleliğin insani ve ahlaki bir
kurum olmadığı aydınlanma çağında ilk olarak seslendirilmeye
başlanmıştır. İlk kanunlar
İngiltere’de ve
ABD’de 19. yüzyılın ilk çeyreğinde,
1807 yılında çıkarılmış, daha sonra diğer
Avrupa devletleri onları izlemişti. Avrupa'da İngiltere'den
sonra köleliği ilk kaldıran
Osmanlı İmparatorluğu'dur.Osmanlı'da
kölelik , Sultan
Abdülmecid döneminde
1847 ’de bir
fermanla yasaklanmıştır. Wikipedia
CARİYE
KOKUSU
Lavanta benzeri
bir kokudur.
En önemli
özelliği zihni açar.
Büyük rahatlık
hissi verir.
Stres için çok
iyidir,yumuşak beğenilen bir kokudur.
Yorgunluğu alır,
ferahlatır
Anasayfa
|